ارتباط فاز آموزشی مدل پرسید با کیفیت زندگی سالمندان تحت پوشش فرهنگ سرای سالمندان تهران

مقدمه: افزایش جمعیت سالمندی و به تبع آن افزایش میزان بیماری های مزمن و کاهش سطح کیفیت زندگی سالمندان مشکلات زیادی را برای جوامع مختلف در پی داشته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی با استفاده از سازه های آموزشی الگوی پرسید در ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان انجام شده است. روش ها: در این پژوهش نیمه تجربی 54 نفر از سالمندان تحت پوشش فرهنگ سرای سالمندان تهران در قالب دو گروه آزمون و کنترل در سال 1388 شرکت داشتند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته ای بر اساس مدل پرسید و همچنین پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شد و کیفیت زندگی سالمندان قبل و 1 ماه بعد از مداخله آموزشی بررسی شد. برای آنالیز داده های حاصل از این بررسی نیز از آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه، تی مستقل و تی زوجی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره کل کیفیت زندگی سالمندان گروه آزمون، قبل و بعد از مداخله آموزشی با مقدار 05/0< p اختلاف معنی داری نشان داد ولی بین نمره کل دو گروه تفاوت معنی دار آماری مشاهده نشد. همچنین ارتباط عامل مستعد کننده (نگرش)، بعضی از عوامل قادر کننده و عوامل رفتاری با کیفیت زندگی با مقدار 05/0< p معنی دار بود. بررسی ارتباط سازه مستعد کننده (آگاهی) و عوامل تقویت کننده با کیفیت زندگی نتیجه آماری معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که برنامه های آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت در ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان مؤثر است.